Een osteochondraal letsel van de talus kan worden verzoorzaakt door zwikken of een ander trauma op de enkel waardoor de het bot en kraakbeen beschadigd kan raken. Osteochondrititis dissecans (OCD) ontstaat door verminderde doorbloeding van het bot van de talus, dit gebeurt meestal in de tienerjaren. OCD kan ook leiden tot een gewrichtsmuis.

Klachten:

• Pijn
• Zwelling
• Slot/ mechanische klachten
• instabiliteit

Diagnose en onderzoek
Vanuit de beantwoording van vragen en eventuele letsels in het verleden kan al een aanwijzing komen. Verder zal er lichamelijk onderzoek gedaan worden, waarbij met specifieke testen de diagnose meer duidelijk wordt. Vervolgens kan met aanvullend onderzoek: röntgen/ CT scan of MRI scan het gewricht verder in beeld worden gebracht, dit kan het stellen van de diagnose verder ondersteunen.

Behandeling

Niet-operatieve (conservatieve) behandeling 

Onbelast lopen: Bij tijdige herkenning en diagnostiek kan een periode van niet-belasten op de aangedane enkel, en een afwachtend beleid voeren, tot verbetering van de klachten leiden.

Operatieve behandeling

Als er meer tijd is verstreken is een operatie vaak de meest aangewezen behandeling. Afhankelijk van de bevindingen tijdens de operatie: grootte van het fragment, vitaliteit/ levensvatbaarheid van het fragment en locatie, kan gekozen worden voor opboren en mogelijk fixeren van het fragment of verwijderen van het fragment. Verwijderen van het fragment kan gecombineerd worden met eventuele micro-fractuur behandeling, waarbij gaatjes in het onderliggende bot gemaakt worden, wat herstel kan verbeteren.

Door middel van een kijkoperatie techniek(arthroscopie) van de enkel, kunnen de meeste OCD letsels behandeld worden.  Via kleine steekgaatjes wordt een camera in het enkelgewricht gebracht en door een ander steekgaatje worden instrumenten in het enkelgewricht gebracht om het fragment te behandelen. In sommige gevallen wordt het gewricht verder geopend: arthrotomie. Deze behandeling is uitvoeriger en kan toegepast moeten worden om het fragment en de plek waar het los is gekomen beter te kunnen benaderen.

Nabehandeling

De operatie wordt in dagbehandeling uitgevoerd. De eerste 48 uur na de operatie zal er een drukverband om de enkel zitten. De steekgaatjes worden meestal met hechtingen gesloten. Op de verpleegafdeling leert u met krukken lopen.

Revalidatie en fysiotherapie 
De eerste fase van revalidatie wordt rust gecombineerd met oefeningen. Belasten van de voet en enkel mag volgens de instructies van de chirurg. Meestal wordt gestart met een fase van onbelast of aantippend belast lopen. De Fysiotherapeut kan in de revalidatie en belangrijke ondersteunende rol spelen. Bij uitgebreidere behandeling kan de revalidatie zeker 6 maanden in beslag nemen.

Medicatie 
Doorgaans is een combinatie van paracetamol en Ibuprofen na de operatie voldoende om de pijn te stillen. Indien meer pijnstilling nodig is kan dit door de arts voorgeschreven worden.

Controle 
De eerste afspraak op de polikliniek bij de orthopedisch chirurg is 6-8 weken na de operatie. Eventuele hechtingen kunnen of in de kliniek danwel bij de huisarts 2 weken na de operatie verwijderd worden. De nabehandeling kan in individuele gevallen altijd afwijken van de standaard nabehandeling.

Complicaties 
Ondanks dat er volledig steriel gewerkt wordt, bestaat er altijd een kleine kans op infectie. Ook kunnen en gevoelsstoornissen van de huid optreden en in heel zeldzame gevallen kan er trombose optreden. Indien het fragment vastgezet wordt, is het mogelijk dat het lichaam er niet in slaagt het vast te laten groeien. In die gevallen kan het nodig zijn, het fragment alsnog in een tweede operatie te verwijderen.